Jak wynika z policyjnych statystyk, wykorzystanie seksualne dzieci wcale nie jest problemem marginalnym.

Ofiarą przemocy seksualnej może zostać każde dziecko, a sprawca może niczym szczególnym nie wyróżniać się z otoczenia.

Warto wiedzieć, że sprawcami wykorzystywania seksualnego dzieci mogą być zarówno :

- osoby obce, które dziecko widzi pierwszy raz,

- osoby znane dziecku i/lub rodzicom z widzenia osoby dobrze znane dzieciom: przyjaciele rodziny, osoby z sąsiedztwa, opiekunowie, krewni.

Dzieci stają się ofiarami przestępstw seksualnych w wyniku przemocy fizycznej lub psychicznej. Sprawca może użyć siły fizycznej ale może również zmanipulować dziecko wywołując obawy o innych członków rodziny (,,mamie się coś stało- musisz ze mną iść“), albo zaciekawić czymś dziecko („chodź, mam ślicznego pieska w samochodzie“), prosić o pomoc ( „czy możesz mi pokazać jak dojść do przystanku autobusowego?“), dać mu prezent („proszę - ta zabawka jest dla ciebie, a w domu mam jeszcze dużo innych“).

Czasem taka manipulacja trwa dłużej, sprawca nie zdradzając swoich zamiarów próbuje najpierw zostać przyjacielem dziecka, zbudować z nim więź okazując zrozumienie, wyróżniając je i chwaląc.

Dzieci są z natury ufne, w procesie wychowania uczone są „słuchania dorosłych“. Osoby, które chcą je skrzywdzić, wiedzą o tym, a ponadto doskonale rozpoznają potrzeby dzieci. Stosują manipulację. To sprawia, że dziecku trudno uznać ich zachowanie za zagrażenie. A nawet jeśli dorosły przekracza jakieś granice i dzieci czują się niekomfortowo, nie wiedzą, co mogłyby zrobić, nie wiedzą, jak się bronić, a często nawet nie uświadamiają sobie, że sprawca robi coś złego.

Wykorzystywanie seksualne dzieci może przybierać różne formy:

- bez kontaktu fizycznego – rozmowy o treści seksualnej, pokazywanie narządów płciowych i czynności seksualnych, podglądanie, pokazywanie dziecku pornografii, fotografowanie i filmowanie dziecka w seksualnych pozach, uwodzenie dziecka przez internet,

- z kontaktem fizycznym – penetracja, dotykanie ciała dziecka, całowanie intymnych części ciała dziecka, ocieranie się, pobudzanie ręką narządów płciowych dziecka, zmuszanie dziecka do pobudzania narządów płciowych sprawcy,

- seksualne wyzyskiwanie dzieci dla własnych korzyści majątkowych – dziecięca pornografia i prostytucja.

 

Zwróć uwagę, gdy Twoje dziecko:

- nie chce zostawać sam na sam z kimś ze swojego otoczenia,

- nie chce chodzić na zajęcia dodatkowe lub odmawia wyjścia w konkretne miejsce,

- jest niespokojne, boi się jakiejś osoby dorosłej,

- boi się, że jemu lub jego bliskim stanie się coś złego,

- mówi o takich zachowaniach innych osób, które wskazują na możliwość wykorzystania seksualnego np. „wujek położył się ze mną do łóżka i przytulał, bo było mu zimno”,

- mówi, że ktoś kazał mu zachować tajemnicę, lub że ma tajemnicę.

 

Zwróć uwagę, gdy ktoś ZNAJOMY:

- zaczyna poświęcać dziecku wyjątkowo dużo czasu, nadmiernie się z nim zaprzyjaźnia,

- zaczyna zasypywać dziecko prezentami, zabawkami,

- poszukuje sytuacji, aby przebywać z dzieckiem sam na sam, zabiera je na wyjazdy, dba, by nikt im nie przeszkadzał,

- jest nadmiernie zainteresowany rozwojem psychoseksualnym konkretnego dziecka, opowiada 6 o rozwijającym się ciele dziecka, komentuje np. że dziewczynce rosną piersi, uporczywie dotyka, całuje, obejmuje dziecko, pomimo, że nie życzy sobie ono takich czułości i mówi o tym,

- często wchodzi do łazienki akurat wtedy, kiedy przebywa w niej dziecko.

 

Zwróć uwagę, gdy ktoś OBCY:

- często, bez powodu, pojawia się w miejscach, gdzie dzieci gromadzą się lub przebywają bez opieki rodziców – place zabaw, wesołe miasteczka, duże centra handlowe, rejony szkół, przedszkoli,

- zagaduje dzieci, częstuje smakołykami,

- próbuje zaprzyjaźnić się z dzieckiem przez internet, albo tą drogą nakłania je do wysyłania mu zdjęć lub do prywatnego spotkania, zachęca do wyjścia z domu.

 

Sygnały, które mogą choć nie zawsze muszą (bo mogą mieć różne przyczyny!) wskazywać na wykorzystanie seksualne dziecka:

- krwawienia, okaleczenia, siniaki i zadrapania w okolicach narządów płciowych,

- dziwna wydzielina z narządów rodnych dziecka wskazująca na podrażnienia lub reakcję alergiczną czy chorobę okolic intymnych – wówczas konieczna jest konsultacja lekarska,

- ból okolic intymnych albo reagowanie dziecka, jakby je tam coś bolało, na przykład w czasie gry w piłkę zasłania narządy rodne (nigdy wcześniej tego nie robiło), odmawia jazdy na rowerze z powodu dyskomfortu siedzenia na siodełku – wówczas także konieczna jest konsultacja lekarska,

- bóle np. głowy czy brzucha o niejasnym podłożu medycznym,

- unikanie kontaktu fizycznego – przytulania, głaskania,

- masturbacja w miejscach publicznych,

- zachęcanie innych (dzieci lub dorosłych) do dotykania narządów płciowych,

- dotykanie narządów rodnych zwierząt i stymulowanie ich,

- próby dotykania narządów rodnych dzieci lub dorosłych, mimo sprzeciwu z ich strony,

- rysowanie obrazków, na których jest akt seksualny lub narządy płciowe,

- nagłe i bardzo intensywne odgrywanie aktu płciowego w zabawie, zwłaszcza ze starszymi dziećmi

- opowiadanie o nowym starszym przyjacielu i tajemnicach, jakie z nim ma,

- problemy z zasypianiem, koszmary senne, moczenie nocne,

- zaburzenia odżywiania – wstręt do jedzenia, utrata apetytu lub nadmierny apetyt,

- nagła zmiana w zachowaniu – dziecko dotąd spokojne staje się nadmiernie aktywne lub dziecko aktywne staje się osowiałe,

- problemy z nauką.

Co robić w sytuacji, gdy dziecko posiada obrażenia ciała:

- należy udzielić dziecku pomocy przedmedycznej a jeśli trzeba, także wezwać karetkę pogotowia,

- pomagając dziecku należy pamiętać, by nie zatrzeć śladów, które mógł pozostawić sprawca

WAŻNA UWAGA: nie myj rączek ani reszty ciała dziecka, nie czyść i nie płucz jego ubrania, gdyż policjanci muszą zabezpieczyć wszelkie dowody przestępstwa,

- o zaistniałym fakcie niezwłocznie powiadom Policję.

 

- zadbaj o bezpieczeństwo dziecka, nie dopuszczaj do jego dalszego kontaktu ze sprawcą,

- nie obwiniaj dziecka o to co się wydarzyło, nawet jeśli do zdarzenia doszło poprzez złamanie jakichś Twoich zakazów (dziecko poszło tam gdzie nie powinno chodzić, zrobiło coś czego nie powinno), niech ma przekonanie, że dobrze zrobiło opowiadając ci o wszystkim,

- nie zadawaj dziecku pytań, które mogą mu sugerować, że to ono jest winne całej sytuacji („Dlaczego od razu nie uciekłaś?”, „Dlaczego mi o tym wcześniej nie powiedziałaś?”), staraj się wytłumaczyć dziecku, że całą odpowiedzialność za to, co się wydarzyło, ponosi sprawca, niezależnie od tego jak dziecko się zachowało,

- pochwal i doceń to, że opowiedziało o tym, co się wydarzyło – nawet jeśli o wykorzystaniu nie powiedziało Ci wcześniej, postaraj się zrozumieć i zaakceptować ten fakt (możliwe, że było i nadal jest straszone, przekupywane i zmuszane do zachowania tajemnicy),

- pozwól dziecku odczuwać i wyrażać wszystkie uczucia, jakie przeżywa w związku z zaistniałą sytuacją (zdarza się, że dzieci które zostały uwiedzione przez sprawcę paradoksalnie dobrze o nim mówią),

- przekonaj dziecko, że ma w tobie wsparcie, że zrobisz wszystko, aby to się nie powtórzyło,

- nie obiecuj dziecku, że zachowasz wszystko w tajemnicy,

- postaraj się zachować zimną krew, ale też nie staraj się udawać, że nic się nie stało i że dziecko musi jak najszybciej o wszystkim zapomnieć,

- poświeć dziecku uwagę, nie unikaj bliskiego (też fizycznego) kontaktu z dzieckiem,

- zapewnij pomoc (medyczną, psychologiczną, prawną lub inną, zgodnie z potrzebami dziecka lub sytuacji.